Eνα εδώδιμο δέντρο αφηγήθηκε τη ζωή της Agata Bassi η οποία μετανάστευσε δυο χρονών στην Αμερική και επέστρεψε μετά από 75 χρόνια στην γενέτειρα της.
Ένα δέντρο επιθυμιών, ελπίδων, φόβων και αναμνήσεων. Ένα δέντρο ευχών.
Κλαδιά από ζύμη - άλλα γλυκά και άλλα αλμυρά, για τις χαρές, τους πόθους, τα δάκρυα, τις ανεκπλήρωτες προσδοκίες- στερεώθηκαν στα κλαδιά ενός πραγματικού δέντρου.
Παιδικά ιταλικά τραγούδια και επωδοί γράφτηκαν σε εδώδιμο χαρτί...
![]() |
Εδώδιμο χαρτί από ρυζάλευρο και νερό χρωματισμένο με κρόκο Κοζάνης. |
... και οι πρώτες αγγλικές λέξεις που έμαθε να γράφει η μητέρα της Agata πέταξαν πάνω από τα κύματα της θάλασσας που τη χώρισε από την πατρίδα της.
![]() |
Eδώδιμο χαρτί από άμυλο καλαμποκιού. Μπορεί να γίνει αρκετά παχύ αλλά χρειάζεται προσοχή κατά τη διαδικασία αποκόλλησης του από τη γάζα διότι είναι αρκετά εύθρυπτο. |
Κορδέλες αποξηραμένου πορτοκαλιού και μανταρινιού, αυτές που είναι γνωστές ως pestil ή amardine ή fruit leather, κρεμάστηκαν από τα κλαδιά για να θυμίζουν εκείνη την τρελή άνοιξη που γνώρισε η Αgata τον δικό της αγαπημένο σε ένα ταξίδι στην Καλιφόρνια.
Zυμαρένια κουτιά, καπέλα, γλυκά παιδικά χέρια αγκιστρώθηκαν στα κλαδιά και πικάντικα γυναικεία χέρια κρεμάστηκαν στο δέντρο με μεταξωτές κορδέλες.
![]() |
Λίγο πριν το τέλος: Έχουν φαγωθεί τα κλαδιά,τα ξόρκια, τα νανουρίσματα, τα καπέλα, τα περισσότερα χέρια και ένα μεγάλο μέρος των amardines. |
Περισσότερα μπορείτε να διαβάσετε εδώ.
0 comments :
Post a Comment